„Ertu búin að finna kærastann?“

Ég hef tileinkað mér jákvætt viðmót, held ég, allt mitt líf. Hugarfarið mætti stundum læra af viðmótinu.

Til dæmis hrósa ég mjög oft frænkum mínum, Andreu Ýri (8 ára) og Tinnu Þóreyju (3ja ára), svo þær heyri. Svo kom frá þeirri þriggja ára við matarborðið: „mamma, ég er svo ánægð með þig.“ Þetta bræddi náttúrulega systur mína svo hún nánast lak niður í gólf. Það mætti halda stundum að hún Tinna sé 33 ára en ekki 3ja.

Önnur saga af Helgu vinkonu sem var að passa fimm ára frænku sína. Hún spurði Helgu af hverju það svæfi enginn við hliðina á henni og Helga svaraði: „af því að ég á ekki kærasta.“ Stelpan spyr á móti: „er hann dauður?“ Nei, sagði Helga: „ég er bara ekki búin að finna hann ennþá.“

Morguninn eftir spyr frænkan: „Ertu búin að finna kærastann?“

Athugasemdir

[Helga Árna (IP-tala skráð) 16.9.2007 kl. 16:32]

Helga frænka er ekki enn búin að finna kærastann! (eða hann ekki hana!) Reyndar var þetta litla frænkan, 5 ára, sem sagði þetta við mig. Frábært hvað þau eru hreinskilin, og skörp, þessi ormar!

Til lukku með bloggið, reyni að vera duglega að kíkja við!

Hilsen

Helga......alltaf að leita ;)

[Svavar Sigurður Guðfinnsson, 18.9.2007 kl. 09:23]

Takk Helga fyrir að leiðrétta mig. Búinn að færa breytingarnar inn.